Publiczne Przedszkole nr 6 im. Marii Konopnickiej
w Radomsku

1.Wielkanocne malowanie.

• Eksperyment:

Jak sprawdzić, czy jajko jest świeże?

Dwie szklanki z wodą i dwa jajka: świeże i stare. Nalewamy do obu szklanek wodę (po pół szklanki). Prezentujemy dzieciom dwa jajka i pytamy: Czy wiecie, po czym poznać, że jajko jest świeże? Prosimy dzieci, aby włożyły do każdej szklanki po jednym jajku i obserwowały, co się z nimi dzieje. Czy w obu szklankach jajka zachowują się tak samo? Jajko, które jest świeże, opada na dno, a to, które jest stare, unosi się do góry.

• Ćwiczenia logopedyczne usprawniające narządy mowy – język, wargi, żuchwę.

Demonstrujemy ćwiczenia, a dzieci je naśladują.

1. Jajko – dzieci otwierają i zamykają wargi, układając je tak, aby były zaokrąglone jak jajko.

2. Gorące jajko – dzieci nabierają powietrze nosem, a wypuszczają ustami, naśladując dmuchanie na jajka.

3. Wkładamy jajka do koszyczka – dzieci unoszą język za zęby i zatrzymują go tam, a następnie przeliczają kolejne jajka, używając liczebników porządkowych.

4. Rogi baranka – baranek wielkanocny ma okrągłe rogi – dzieci rysują językiem kółeczka, przesuwając jego czubek po górnej wardze i po dolnej wardze.

5. Baranki na hali – baranki wędrują w górę i w dół, pasąc się na hali – dzieci opierają czubek języka raz za górnymi zębami, a raz za dolnymi zębami.

6. Kura liczy kurczęta – dzieci dotykają czubkiem języka do każdego zęba w jamie ustnej: najpierw na górze, potem – na dole. 

• Zabawa ruchowo-naśladowcza Przedświąteczne porządki. Dzieci naśladują ruchem czynności podane przez rodzica, związane z wykonywaniem przedświątecznych porządków: odkurzanie, zamiatanie, ścieranie kurzu, mycie okien, trzepanie dywanów itp.
• Rozwiązywanie zagadki B. Szelągowskiej „Koszyczek”.

Rodzic czyta zagadkę i prosi dziecko o podanie rozwiązania.

To w nim leżą na serwetce

jajka malowane,

a pośrodku, obok chlebka,

spoczywa baranek. (koszyk wielkanocny)

• Prezentowanie koszyczka wielkanocnego i wyjaśnianie jego symboliki. Prezentujemy koszyczek wielkanocny i jego zawartość. Dzieci nazywają znajdujące się w nim przedmioty.

     Wyjaśniamy ich symbolikę:

Chleb symbolizuje ciało Chrystusa. Wkładamy go do koszyczka, aby zapewnić sobie dobrobyt i pomyślność. Jajka są symbolem nowego, rodzącego się życia. Wędlina jest symbolem dostatku, bogactwa i dobrobytu. Sól i pieprz symbolizują oczyszczenie, prostotę i prawdę. Baranek jest symbolem Chrystusa – Baranka Bożego, który zwyciężył śmierć. Wkładana do koszyczka figurka baranka jest zazwyczaj wykonana z cukru, czekolady lub chleba. Chrzan jest oznaką ludzkiej siły, którą chcemy mieć przez cały rok.

• Słuchanie wiersza A. Widzowskiej „Wielkanoc”. Książka dla dziecka (s. 58–59). Czytając wiersz, prezentujemy ilustracje do niego.                  

Kurko, proszę, znieś jajeczka,

śnieżnobiałe lub brązowe,

 ja z nich zrobię na Wielkanoc

cud-pisanki kolorowe.

Do koszyczka je powkładam,

z chlebkiem, babką lukrowaną'

potem pójdę je poświęcić

z bratem, siostrą, tatą, mamą.

Przy śniadaniu wielkanocnym

podzielimy się święconką

i buziaka dam mamusi,

zajączkowi i kurczątkom.

 „Śmigus-dyngus!” – ktoś zawoła,

tatę wodą popryskamy,

mama będzie zmokłą kurką,

bo to poniedziałek lany!

• Rozmowa kierowana na podstawie wiersza. Zadajemy pytania:

− Z czego robi się pisanki?

− Co wkładamy do koszyczka wielkanocnego?

− Co robimy w lany poniedziałek?

− Co wam się kojarzy ze świętami wielkanocnymi?

• Karta pracy, cz. 2, nr 28.

Dzieci:

− rysują koszyk po śladzie,

− kolorują koszyk i jajka,

− naklejają naklejki,

− nazywają kolory pisanek.

• Pokazujemy jajka różnej wielkości (lub ich zdjęcia) i zdjęcia zwierząt, od których one pochodzą. Zadaniem dzieci jest obejrzenie jajek, porównanie ich wielkości, przyporządkowanie do zdjęć właściwych zwierząt.
• Wykonanie masy solnej. Mąka, sól, woda, miska, szklanka, rękawiczki jednorazowe. Odmierzamy do miski tyle samo mąki i soli w proporcjach, np:

1 szklanka mąki i 1 szklanka soli.  Stopniowo dodajemy ½ szklanki wody i mieszamy. Warto założyć rękawiczki jednorazowe, gdyż sól może powodować uszkodzenia naskórka. Konsystencja ciasta musi być elastyczna.

• Lepienie jajek różnej wielkości z masy solnej. Dzieci otrzymują masę solną i lepią z niej jajka różnej wielkości. Wskazują największe jajko i najmniejsze jajko. Odstawiają jajka w pobliże kaloryfera lub w nasłonecznione miejsce sali, aby wyschły.

2.Koszyczek wielkanocny

• Rozmowa na temat: Co znajduje się w koszyczku wielkanocnym?

Wiklinowy koszyczek, gałązki bukszpanu, cukrowy baranek, czekoladowy zajączek, kurczaczek z waty, kogucik na pisance. Pokazujemy dziecku zawartość ustrojonego bukszpanem koszyczka: cukrowego baranka, czekoladowego zajączka, kurczaczka z waty, kogucika na pisance, i mówimy, że małe zwierzątka są symbolem odradzającego się życia i symbolem świąt wielkanocnych. Dziecko oglądają je, podają ich nazwy, mówią, z czego są zrobione.

• Zabawa ortofoniczna „Zwierzęta z wielkanocnego koszyczka”.

Wiklinowy koszyczek, cukrowy baranek, kurczaczek z waty, pisanka z namalowanym kogutem. Dzieci naśladują głosy i ruchy zwierząt, które pokazujemy, wyjmując je z koszyczka (kurczątko: pi, pi, pi – dzieci kucają i poruszają ugiętymi w łokciach rękami jak skrzydełkami, baranek: bee, bee, bee – czworakują, kogucik: kukuryku – stają i uderzają o uda dłońmi prostych rąk).

• Pokaz kół – małych i dużych. Nazywanie figur. Małe i duże koła wycięte z kolorowego papieru.
• Wykonanie kurczaków i baranków z kół. Dzieci manipulują kołami z kolorowego papieru, dobierają kolor do wybranego zwierzątka.
• Wyklejanie pisanki ziarnami. Sylweta jajka wycięta z kartonu, klej, pędzel, ziarna: owsa, żyta, ryż, kasza, talerzyki papierowe. Dzieci malują sylwetę jajka grubą warstwą kleju za pomocą pędzla i posypują ziarnem lub dociskają do ziaren rozsypanych na płaskich talerzykach.

3. Kurczaki i jajka

• Zabawa słowna na podstawie wiersza B. Szelągowskiej „Na podwórku”.

Recytujemy wiersz, a dzieci powtarzają po nim sylaby.

Gospodyni razem z dziećmi święconkę szykuje.

O-ho, ho, ho! O-ho, ho, ho, jajeczka maluje.

Biega kurka po podwórku i gdacze z radości.

Ko, ko, ko, ko. Ku, ku, ku, ku. Wita wszystkich gości.

Kogut dumnie pierś wypina. – Ko, ko, ki, ku.

Ale pięknie wyglądają twe jajka w koszyku.

• Ćwiczenia fonacyjne Kury na podwórku.

Dzieci powtarzają sylaby z wiersza: O-ho, ho, ho!Ko, ko, ko, ko! Ko, ko, ki, ku. Ku, ku, ku, ku! na różne sposoby: głośno, cicho, wesoło, smutno, dynamicznie, spokojnie.

• Ćwiczenia oddechowe Koszyczek i jajeczka. Rysunek koszyczka dla dziecka, słomki, kolorowe, małe jajka wycięte z papieru. Dzieci otrzymują rysunek koszyczka i kolorowe, papierowe pisanki. Mają za zadanie przenieść pisanki do koszyczka za pomocą słomek. Kładą słomkę na papierowym jajku, wciągają powietrze w słomkę, zasysając jajko, przenoszą je do koszyka.
• Ćwiczenia słownikowe Jakie może być jajko? Dzieci podają określenia mówiące o tym, jakie może być jajko, np.: duże, małe, świeże, nieświeże, całe, potłuczone, białe, kolorowe.
• Ćwiczenia grafomotoryczne Jajko. Dzieci najpierw rysują kształt jajka w powietrzu, na stoliku, na dywanie, na plecach rodzica, demonstrujemy właściwy kierunek rysowania (od góry, z prawej strony ku lewej).

4. Zwyczaje świąteczne

• Słuchanie wiersza B. Szelągowskiej „Wielkanocny stół”.

Nadeszła Wielkanoc. Czas wielkiej radości!

Już stół wielkanocny czeka na swych gości.

Pełno na nim potraw: kiełbaska i żurek,

baba lukrowana, tuż obok mazurek…

Dom pachnie czystością, porządki skończone.

Czas na odpoczynek. Wszystko już zrobione!

Święconka na stole, a spośród pisanek,

jak każe tradycja, wystaje baranek!

To czas na życzenia, na chwile radości

i niech w naszych sercach miłość ciągle gości.

• Rozmowa na temat wysłuchanego utworu.

− Jakie potrawy znajdują się na wielkanocnym stole?

− Dlaczego ludzie sprzątają przed świętami w domach?

 − Co znajduje się w koszyczku ze święconką?

− Dlaczego ludzie w czasie świąt są na ogół weseli i mili dla innych?

• Zabawa dydaktyczna Co jest związane z Wielkanocą?

Koszyk, pisanki/kraszanki, palma wielkanocna, baranek cukrowy, imitacja kurczaczka, bombka, łańcuch choinkowy. Rozkładamy przed dziećmi różne przedmioty. Wspólnie ustalają, co pasuje do świąt wielkanocnych, a co do nich nie pasuje. Dzieci uzasadniają swój wybór.

• Rozwiązywanie zagadek E. Stadtmüller „Co znajdzie się na wielkanocnym stole?”

Obrazki: kromka chleba, kawałek kiełbasy, jajko, baranek cukrowy, sól, gałązka bukszpanu.

Dzieci podają nazwy – rozwiązania  i wskazują odpowiednie obrazki.

1. Oby dzięki ludzkiej pracy i opiece nieba nigdy na twym stole nie zabrakło... (chleba)

2. Azorek radośnie przy koszyczku hasa, lecz nic z tego nie będzie. Nie dla psa... (kiełbasa)

3. W cebulowych łupinkach lub w farbkach kąpane, w prześliczne desenie ręcznie malowane. (jajka)

4. Może być z cukru, z gipsu lub z ciasta, lecz najważniejszy jest i basta!!! (baranek)

5. Sypka jak piasek, jak śnieżek biała, smaku dodaje już szczypta mała. (sól)

6. Skromne listeczki, ciemnozielone, ale bez niego co to za święcone. (bukszpan)

Opowiadanie B. Kosmowskiej „Pamiętnik Kasi”.

Obrazki lub zdjęcia przedstawiające wymienione w opowiadaniu zwyczaje świąteczne (święcenie palm, porządki przedświąteczne, święcenie pokarmów, śniadanie wielkanocne, śmigus-dyngus).

Czytamy opowiadanie, robiąc przerwy. Prosimy dzieci o znalezienie właściwych obrazków ilustrujących dany fragment.

Sobota

Już niedługo Wielkanoc. Mama powiedziała, że jutrzejsza niedziela jest całkiem inna. Nazywa się ją Nie­dzielą Palmową. Nie wyjaśniła dlaczego. Za to obiecała, że wszystko się wyjaśni, gdy pójdziemy na przed­świąteczny kiermasz.

Niedziela

Z wrażenia nie mogłam zasnąć. A kiedy wstałam rano, od razu wyjrzałam przez okno, żeby sprawdzić, ile palm wyrosło w naszym ogrodzie. Nie było żadnej!

Tata najpierw się śmiał z tych moich palm. Potem wytłumaczył, że tak się nazywa świąteczna ozdoba, którą kiedyś robiono z różnych gałązek. Dziś wyplata się palmy nawet z kolorowych słomek, traw i papier­ków. Zobaczyłam je na kiermaszu i bardzo mi się podobały. Jedną z nich kupiliśmy i została poświęcona. Mama uważa, że będzie chroniła nasz dom przed nieszczęściem albo złośliwymi sąsiadami. Czekamy z Krzysiem, kiedy palma zacznie działać cuda.

Poniedziałek

No i stało się! Palma wcale nie chroni przed nieszczęściem! Dziś mama ogłosiła wielkie porządki w całym domu! I jeszcze usłyszeliśmy, że sprzątanie jest świąteczną tradycją. To był dość męczący dzień, ale w na­szym domu zapachniało wiosną.

Środa

Po południu przyszła pani Matysiak ze skargą, że Krzyś i ja zostawiamy rowery pod jej furtką. Postawili­śmy je tam na chwilę i to była niesłuszna pretensja. Musieliśmy kupić złotą palmę!

Piątek

Mama powiedziała, że jest post, a my bardzo chcieliśmy zjeść na obiad spaghetti z sosem! Na szczęście wieczorem bawiliśmy się w malarzy jajek! To wielka frajda przygotować ładny koszyk ze święconką. Krzyś patrzył z wielkim smutkiem na pęto kiełbaski w koszyku. I żałował, że trzeba na nią poczekać aż do świą­tecznego śniadania.

Pierwszy dzień świąt

Znowu jest niedziela, ale już świąteczna! Dziś możemy leniuchować i jeść pyszne dania. Robimy to z rado­ścią. Z pysznych dań najbardziej cieszy się tata. A my z Krzysiem mniej, bo po smacznych ciastach nic już nie możemy zjeść! Najbardziej uroczyste było śniadanie. Założyłam swoją nową sukienkę. Nawet Krzyś wyglądał tego dnia bardzo elegancko, jak powiedziała mama.

Poniedziałek

Tata mnie ostrzegał, abym uważała, idąc do Dorotki, bo choć nie pada deszcz, mogę nagle mieć mokrą sukienkę. Śmiałam się z taty. A już po chwili biegłam do domu, przemoczona do suchej nitki. Syn pani Matysiak i taki Robert z naprzeciwka wylali na mnie i moją nową sukienkę całe wiadro wody, krzycząc: – Śmigus-dyngus! Śmigus-dyngus!

Poskarżyłam się rodzicom, ale powiedzieli, że dziś jest lany poniedziałek. I tego dnia łatwo poznać, kto zna się na świątecznych zwyczajach, a kto nie!

– Można się oblewać wodą, ale delikatnie – powiedział tata.

– Kiedyś uważano, że oblana panienka szybciej wyjdzie za mąż, a jeśli się obraża, długo będzie szukała męża – dodała mama. 151

Pomyślałam, że tata ładnie oblał mamę wodą, skoro została jego żoną. I postanowiłam nigdy nie być żoną Roberta, choć Robert ma świetnego psa i siostrę Dorotkę, którą bardzo lubię. No… chyba że Robert nauczy się ładnie obchodzić święta!

• Rozmowa na temat opowiadania. Układanie obrazków przedstawiających zwyczaje świąteczne we­dług odpowiedniej kolejności.

Porozmawiajcie o świątecznych zwyczajach, pomogą w tym ilustracje przedstawione powyżej, ale niestety troszkę się pomieszały, więc Waszym zadaniem będzie ułożyć je w odpowiedniej kolejności i nie zapomnijcie ich pokolorować.