Publiczne Przedszkole nr 6 im. Marii Konopnickiej
w Radomsku

Dzień tygodnia

Propozycje zabaw

Poniedziałek

1.    Książka: otwórzcie Książkę na s. 38–39, przyjrzyjcie się ilustracjom, zapoznajcie się z zagadkami o pogodzie i doklejcie symbole. Spróbujcie zaprezentować pogodę z mapy na stronie 38. Możecie używać sformułowań: „na dole”, „na górze”, „po prawej stronie” itp. (Książka s. 38–39).

2.    Obejrzyjcie w telewizji lub internecie prognozę pogody. Jakie obrazki pojawiają się na ekranie, co one oznaczają, na ile dni jest zapowiadana pogoda, czy prognoza pogody zawsze się sprawdza, jaka będzie pogoda w tym tygodniu?

3.    Obserwacje przyrodnicze: wykonajcie na kartce kalendarz pogody (podzielcie kartkę na siedem części). Każdego dnia narysujcie symbole zjawisk pogodowych, które tego dnia występowały. Czy wszystkie zjawiska da się narysować? Możecie też wykorzystać kalendarz pogody z Pomocy (Pomoce nr 3 „Kalendarz pogody”).

4.    Zabawa muzyczna: rodzic odtwarza wybraną przez dziecko muzykę, na pauzę w muzyce dziecko improwizuje podane przez rodzica zjawisko pogodowe, np. deszcz, wiatr.

5.    Karta pracy – wykonaj zadania KP2 s. 3 (5-latki KP2 s. 3).

6.    Masażyk: dziecko siedzi przed rodzicem, plecami do niego. Rodzic podaje instrukcje i wykonuje ćwiczenia, np. Palcem wskazującym rysuję na plecach słońce. Stukając lekko opuszkami palców, naśladujemy delikatny deszczyk. Stukając palcami mocniej, naśladuję grad. Zaczyna się burza – rysuję na plecach błyskawicę. Pocieram plecy całą dłonią – wieje wiatr. Do zabawy można włączyć ćwiczenia artykulacyjne i naśladować odgłosy deszczu (kap, kap, kap), burzy (bum, bum, brrr, bęc) i wiatru (szy, szu, sze). Po wykonaniu masażu następuje zamiana ról.

Wtorek

1.    Zabawa plastyczna: poobserwujcie chmury i zastanówcie się, co wam przypominają ich kształty. Spróbujcie odtworzyć kształty chmur na kartce. Następnie obejrzyjcie je i porównajcie, czy każdy zobaczył to samo.

2.    Zabawa logopedyczna: rodzic przygotowuje kształty kropel (różnej wielkości) wycięte z papieru. Dziecko dostaje słomkę do napojów i przenosi papierowe krople za pomocą słomek z miejsca na miejsce: dotyka słomką kropli, wsysa powietrze, zatrzymuje je w płucach i wypuszcza dopiero po przeniesieniu papierowej kropli. Ćwiczenie powtarzamy kilka razy. Kiedy dzieci dojdą do wprawy, w ten sam sposób układają krople w określonym porządku, np. od największej do najmniejszej.

3.    Książka: otwórzcie Książkę na s. 40, przyjrzyjcie się ilustracji, opiszcie, jak wygląda pokój Kamila i co on w nim robi.  Znajdźcie na obrazku wyrazy, które rozpoczynają się głoską „k” lub mają ją we środku, na końcu wyrazu. Zwróćcie uwagę na litery „k” widoczne w lewym górnym rogu. Opowiedzcie, jak one wyglądają i z jakich elementów się składają. Obrysujcie je palcem, potem „napiszcie” je palcem na stole i w powietrzu. Spróbujcie wspólnie przeczytać tekst i powiedzcie, jak nazywają się zwierzęta Kamila. Wykonajcie również polecenie ze s. 41, przeczytajcie wspólnie sylaby i postarajcie się ułożyć z nich wyrazy (Książka s. 40–41).

4.    Karta pracy – wykonaj zadania KP2 s. 4–5 (5-latki KP2 s. 4–5).

5.    Zabawa ruchowa: dziecko wciela się w rolę kota i swobodnie porusza się po pokoju przy muzyce. Na hasło: Koty przez płoty! dziecko przeskakuje obunóg nad ułożonymi na dywanie wstążkami lub paskami. Zabawę powtarzamy kilka razy. Można skakać również na jednej nodze.

Środa

1.    Zabawa sensoryczna: siadamy przy „magicznym pudełku”, z którego dziecko po kolei wyjmuje jeden przedmiot, nazywa go i mówi, do czego służy. W pudełku znajdują się przedmioty kojarzące się z wodą, np. mydło, obraz, pędzel, tubka farby, kubek, szklanka, konewka, kwiatek, drzewo, kran, prysznic, wanna, basen, łódka, bluzka, pies, chmura. Następnym zadaniem dziecka jest wskazanie wśród zgromadzonych elementów tych, które kojarzą się z wodą i uzasadnienie swojego wyboru. Rodzic inicjuje rozmowę, zadając pytania: Do czego służy woda? Czy można żyć bez wody?

2.    Doświadczenia z wodą: nalejcie do wanny lub dużej miski wody, przygotujcie różne naczynia i pobawcie się w przelewanie, powiedzcie, które naczynia pomieszczą najwięcej wody, a które najmniej. Możecie zabarwić wodę krepiną lub farbami.

3.    Zabawa słowna: stańcie naprzeciwko siebie, jedna osoba trzyma piłkę i rzuca ją do drugiej, wypowiadając pierwszą sylabę dowolnego słowa związanego z wodą. Osoba łapiąca piłkę musi to słowo dokończyć (np. wo – da, desz – czyk, rze – ka, mo – rze).

4.    Zabawa z elementem rzutu i celowania: rodzic rozkłada na podłodze parasol rączką do góry. W odległości około dwóch metrów od niego wyznacza linię. Dziecko zgniata gazety, tworząc kulki. Następnie sprzed narysowanej linii rzuca je tak, żeby trafić do parasola.

5.    Zabawy badawcze: rodzic, zachowując zasady bezpieczeństwa, gotuje wodę w czajniku umiejscowionym tak, by dziecko mogło obserwować unoszącą się parę i jej skraplanie (czajnik można ustawić przy szybie lub dużym lustrze). Zadaje dziecku pytania: Co się dzieje, gdy podgrzewamy wodę? Jak nazywa się chmurka, która unosi się nad czajnikiem? (tłumaczy, że to zjawisko nazywa się parowaniem). Jaka jest ta para wodna? (gorąca, niebezpieczna, bezwonna). Co stało się z parą wodną? W co się zmieniła? (wyjaśnia, że zaobserwowane zjawisko to skraplanie). Następnie rodzic ostrożnie wlewa wrzątek do dużego kubka, na którym kładzie przezroczysty talerzyk. Pyta: Co się teraz stanie? Po chwili zdejmuje talerzyk z kubka, a dziecko sprawdza swoje hipotezy, wyjaśniając, skąd się wzięły kropelki wody na talerzyku. Rodzic mówi, że zjawiska parowania i skraplania można zaobserwować w przyrodzie. Tłumaczy, na czym polega obieg wody: Kiedy słońce ogrzewa ziemię, woda z jezior, rzek i oceanów zamienia się w parę wodną. Wysoko w górze para wodna ochładza się i zmienia się w maleńkie kropelki wody. Te lekkie kropelki wody łączą się ze sobą, tworząc chmury. Kiedy są już duże i ciężkie, spadają na ziemię. Możemy je zobaczyć – to po prostu deszcz. Deszcz wpada do jezior, rzek, wsiąka w ziemię, tworzy kałuże. A kiedy znowu słońce ogrzeje ziemię, to woda z jezior, rzek i oceanów zamienia się w parę wodną. Czasem zamiast deszczu na ziemię spada śnieg lub grad. To też jest woda, tylko zamarzła wysoko w górze, kiedy była tam bardzo niska temperatura. Malutkie kryształki lodu połączyły się, tworząc płatki śniegowe. Na ziemi śnieg lub grad, jeśli będzie ciepło, zmieni się w wodę – stopnieje. Czy wiecie, że nie ma dwóch takich samych płatków śniegu, a każda śnieżynka zawszema sześć ramion?

Czwartek

1.    Zabawa badawcza: na środku pokoju rozłożona jest folia malarska, a na niej różne tkaniny (ścinki), np. bawełna, len, wełna, jeans, płótno, ortalion, len wodoodporny i inne materiały: torebka foliowa, różne rodzaje papieru, gąbka. Najpierw omawiamy i nazywamy materiały. Stawiamy hipotezy, które z materiałów nie przepuszczą wody. Następnie sprawdzamy: nanosimy na poszczególne materiały kilka kropel wody. Na podstawie obserwacji dziecko wskazuje, które materiały szybko wchłaniają wodę, które wolniej, a które wcale. Które z materiałów nadają się na deszcz? (te, które nie przepuszczają wody). Do czego można wykorzystać materiały, które nie przepuszczają wody? (do ochrony przed deszczem, do produkcji parasoli, kurtek przeciwdeszczowych, namiotów). A do czego mogą nam służyć te, któredobrze wchłaniają wodę? (do sprzątania: mop, ręcznik, gąbka).

2.    Poznanie cyfry 5: rodzic prezentuje cyfrę 5. Ma również przygotowane papierowe kropelki i sylwety chmur. Dziecko wyjmuje krople i przelicza je, układając na chmurce. Potem wykonujecie czynności wynikające z opowiadania: Dwie krople spadły z chmury na ziemię (odsuwa dwie krople). Ile kropli zostało w chmurce? (przelicza: trzy). Zobaczcie, kolejne dwie spadły na ziemię, ile teraz pozostało? (odsuwa dwie i odpowiada: jedna). Ale co to? Z chmurki wyleciały jeszcze trzy krople! (dokłada trzy). Ile teraz jest? (przelicza: cztery). O! I jeszcze jedna! (dokłada jedną). Ile teraz kropli jest na chmurce? Jest pięć kropli deszczu, czyli tyle samo, ile było na początku. Stwórzmy teraz ciąg chmur, tak aby podkażdą było pięć kropli deszczu i wspólnie je policzmy.

3.    Karta pracy – wykonaj zadania KP2 s. 6–7 (5-latki KP2 s. 6–7).

4.    Zabawa ruchowa: dziecko biega swobodnie po pokoju, na sygnał: Spadające krople! zatrzymuje się i słucha, ile kropli spadło (rodzic cicho stuka w blat). Następnie dziecko odlicza usłyszaną liczbę sposobem wskazanym przez rodzica, np. skacząc, robiąc przysiady, pajacyki. Zabawę powtarzamy kilka razy.

5.    Zabawa z elementem równowagi: rodzic nakleja na dywanie taśmę malarską, która będzie „dróżką”. Dziecko przechodzi po niej, trzymając woreczek (poduszkę, pluszaka) na głowie (nie można go zrzucić). Na końcu „dróżki” bierze woreczek do ręki i, przekładając go raz pod prawym, raz pod lewym kolanem, wraca na początek trasy.

Piątek

1.    Zabawa badawcza z balonem napełnionym powietrzem lub wodą: rodzic przygotowuje dwa balony: pierwszy nadmuchuje, drugi napełnia wodą. Następnie zachęca dziecko do ich obserwacji. Wspólnie porównują wagę oraz zachowanie balonów (po wypuszczeniu z uniesionej ręki, rzucie przed siebie). Należy pamiętać o ostrożnym manipulowaniu nimi, żeby ich nie uszkodzić (nie przekłuć lub za mocno nacisnąć).

2.    Karta pracy – wykonaj zadania KP2 s. 8 (5-latki KP2 s. 8).

3.    Ćwiczenie małej motoryki: dziecko układa cyfrę 5 z patyków. Potem może kreślić cyfrę 5 patykiem po ziemi.

4.    Zabawa plastyczna, malowanie do muzyki wełną namoczoną w farbie: dziecko słucha utworu Fryderyka Chopina i na kartkach za pomocą małych zwitków wełny maczanych w farbach przedstawia swój nastrój i skojarzenia powstałe pod wpływem słuchanej muzyki.

5.    Zabawa z elementem toczenia i celowania: rodzic przygotowuje kręgle z butelek – napełnia je wodą i szczelnie zakręca. Wspólnie z dzieckiem ustawiają je na liniach narysowanych na ziemi tworzących trójkąt. Stają i kolejno toczą piłkę, próbując strącić jak najwięcej wodnych kręgli.